Кормораните и сродниците (Phalacrocoracidae) семејство што содржи околу 40 вида. Според традиционаланата класификација тие спаѓаат во редот на пеликановидните (Pelecaniformes), но со последните анализи, ги преместуваат во посебен ред Suliformes.
Тие повеќе се крајбрежни отколку океански птици, па дури и почесто се населуваат крај слатководни води. Распространети се низ целиот свет, освен во централните Тихоокеански острови.
Особини
Кормораните и сродниците се средни до големи водни птици. Најмалиот вид е долг 45 cm, и тежок 340 грама, а најголемиот е долг 100 cm и тежи 5 килограми.
Се хранат со риби, помали јагули и водни змии. Ловат од површината, и прават карактеристичен скок нурнувајќи се по пленот. Под водата се движат со нозете, а некои видови може да нурнат до 45 метри во длабочина.
По риболовот, кормораните одат на суво и ги сушат крилјата на сонце. Тие имаат водоотпорен секрет со кој си ги премачкуваат крилјата. Според некои извори, тие имаат водоотпорни перја, додека според други, тие имаат порозни перја, а водоотпорноста произлегува од секретот. Според некои, пак, само горните пердуви им се порозни, додека долното перје им е водонепропусно.
Кормораните живеат и се гнездат во колонии. При гнездењето користат дрвја, каменливи острови или гребени. Јајцата се синкаста боја, и обично имаат само едно легло годишно. Младенчињата ги хранат со полусварена храна.
Систематизација
Според „Прирачникот за птиците во светот“ (Handbook of the Birds of the World).
постојат следните видови корморани:
Dorst, J. & Mougin, J.L. (1979): Family Phalacrocoracidae. In:Mayr, Ernst & Cottrell, G.W. (eds.): Check-List of the Birds of the World Vol. 1, 2nd ed. (Struthioniformes, Tinamiformes, Procellariiformes, Sphenisciformes, Gaviiformes, Podicipediformes, Pelecaniformes, Ciconiiformes, Phoenicopteriformes, Falconiformes, Anseriformes): 163–179. Museum of Comparative Zoology, Cambridge.
Hope, Sylvia (2002): The Mesozoic radiation of Neornithes. In: Chiappe, Luis M. & Witmer, Lawrence M. (eds.): Mesozoic Birds: Above the Heads of Dinosaurs: 339–388. ISBN 0-520-20094-2
Orta, Jaume (1992): Family Phalacrocoracidae. In: del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew & Sargatal, Jordi (eds.): Handbook of Birds of the World, Volume 1 (Ostrich to Ducks): 326–353, plates 22–23. Lynx Edicions, Barcelona. ISBN 84-87334-10-5
Thevet, F. André (1558): About birds of Ascension Island. In: Les singularitez de la France Antarctique, autrement nommee Amerique, & de plusieurs terres & isles decouvertes de nostre temps: 39–40. Maurice de la Porte heirs, Paris.
van Tets, G. F. (1976): Australasia and the origin of shags and cormorants, Phalacrocoracidae. Proceedings of the XVI International Ornithological Congress: 121–124.
Наводи
↑Cramp S, Simmons KEL (1977) Handbook of the Birds of the Western Palearctic Volume 1, Oxford University Press ISBN 0198573588
↑Marchant S. M. and Higgins, P. J. (1990). Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds. Vol 1A. Oxford University Press.
↑Hennemann, W. W., III (1984). „Spread-winged behaviour of double-crested and flightless cormorants Phalacrocorax auritus and P. harrisi: wing drying or thermoregulation?“. Ibis. 126 (2): 230–239. doi:10.1111/j.1474-919X.1984.tb08002.x.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)