Antoni Pinilla

Het onderwerp Antoni Pinilla is van groot belang en debat geweest in de hedendaagse samenleving. Vanaf het begin tot nu heeft Antoni Pinilla een fundamentele rol gespeeld in verschillende aspecten van het leven, waarbij het cultuur, economie, politiek en interpersoonlijke relaties heeft beïnvloed. In de loop van de tijd is Antoni Pinilla geëvolueerd en aangepast aan de veranderingen en uitdagingen van de moderne wereld, waardoor nieuwe kansen en uitdagingen zijn ontstaan ​​voor individuen en gemeenschappen. In dit artikel zullen we het belang en de impact van Antoni Pinilla in onze wereld van vandaag onderzoeken, waarbij we de implicaties ervan en mogelijke toekomstperspectieven analyseren.
Pinilla

Antoni Pinilla Miranda (Badalona, 25 februari 1971) is een voormalig Spaans profvoetballer.

Clubcarrière

Pinilla doorliep de cantera (jeugdopleiding) van FC Barcelona en in 1989 had hij met twee doelpunten in de finale om de Copa del Rey Juvenil tegen Athletic de Bilbao een belangrijk aandeel in de uiteindelijke 3-2 zege van de Juvenil A, het hoogste jeugdelftal van de club. Op 18 februari 1990 maakte hij zijn debuut in het eerste elftal in de Primera División. Uit bij Rayo Vallecano verving Pinilla na 66 minuten Julio Salinas. Hij speelde als invaller in de verloren Europa Cup II-finale van 1991 tegen Manchester United waarin de aanvaller José Ramón Alexanko verving.

Via Real Mallorca (1991-1992), Albacete Balompié (1992-1993), CD Tenerife (1993-2000) en UD Salamanca (2000-2001) kwam Pinilla in 2001 bij Gimnàstic de Tarragona. Met de Catalaanse club promoveerde hij in 2006 van de Segunda División A naar de Primera División. Het seizoen 2007/2008, waarin Pinilla met Nàstic de Copa de Catalunya won, was zijn laatste als profvoetballer. Na zijn voetbalcarrière ging hij als Technisch Directeur bij Nastic aan de slag maar werd daar in 2009 nadat financiële perikelen de kop opstaken na de vervanging van de voorzitter ontslagen.

Interlandcarrière

Pinilla won in 1992 met het Spaans olympisch elftal de gouden medaille op de Olympische Spelen van Barcelona. Hij speelde geen wedstrijden in het Spaans nationaal elftal, maar de aanvaller speelde wel zes interlands voor het Catalaans elftal.

Logo van de Olympische Spelen Goud Zilver Brons Logo van de Olympische Spelen
1 0 0