Gerard Manley Hopkins

Tegenwoordig is Gerard Manley Hopkins een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed publiek. Of het nu komt door de impact ervan op de huidige samenleving, de relevantie ervan in de historische context of de invloed ervan op cultureel gebied, Gerard Manley Hopkins is een onderwerp dat niemand onverschillig laat. Door de jaren heen heeft het tot verhitte debatten geleid, de nieuwsgierigheid van velen aangewakkerd en het onderwerp geweest van talrijke studies en onderzoeken. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Gerard Manley Hopkins, waarbij we het belang, de implicaties en de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren. Zonder twijfel is Gerard Manley Hopkins een onderwerp dat onze aandacht en reflectie verdient, dus we hopen dat deze lezing interessant en verrijkend zal zijn voor al onze lezers.
Gerard Manley Hopkins

Gerard Manley Hopkins (28 juli 18448 juni 1889) was een Engelse dichter, rooms-katholieke bekeerling en jezuïetenpater die pas in de 20e eeuw echte erkenning kreeg als victoriaanse dichter voor zijn experimenteel en origineel werk. Met name zijn exploraties in prosodie (de leer van het gebruik van de woorden en lettergrepen in de versbouw of zinsbouw) en "springritmes" betekenden een opvallende vernieuwing binnen de traditionele victoriaanse poëzieopvatting.

Hij studeerde aan de Universiteit van Oxford.

Werk (selectie)

  • "Barnfloor and Winepress"
  • "The Bugler's First Communion"
  • "Carrion Comfort"
  • "God's Grandeur"
  • "The Loss of the Eurydice"
  • "New Readings"
  • "Pied Beauty"
  • "Rosa Mystica"
  • "A Soliloquy of one of the Spies left in the Wilderness"
  • "Spring"
  • "Spring and Fall"
  • "That Nature is a Heraclitean Fire"
  • "The Windhover"
  • The Wreck of the Deutschland
Zie de categorie Gerard Manley Hopkins van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.