Świętosław Suronja

Świętosław Suronja (zm. po 1026 roku) – król Chorwacji w latach 997–1000 z dynastii Trpimirowiczów. Syn Stefana Držislava, brat Krzesimira i Gojsława.

Panowanie

Świętosław objął tron jako najstarszy syn Stefana Držislava w 997 roku. Początek jego panowania był burzliwy, gdyż momencie objęcia tronu terytorium Królestwa Chorwacji ograniczało się do Dalmacji i Hercegowiny, a w obliczu rosnącej w siłę Wenecji położenie Chorwacji stało się niezwykle trudne. Na dodatek bracia Świętosława rozpoczęli rozmowy z władcą państwa bułgarskiego, które miały doprowadzić do zbrojnej interwencji Bułgarii na tereny Królestwa Chorwacji i ostatecznie do obalenia dotychczasowego chorwackiego króla. Rozgorzała wojna domowa pomiędzy siłami wiernymi królowi oraz buntownikami pod wodzą Gojsława i Krzesimira. Car Bułgarii Samuel Komitopul, niechętny wobec sojuszu bizantyńsko-chorwackiego, przystał na propozycję braci Świętosława i w 998 roku zaatakował Królestwo Chorwacji. Wojska bułgarskie w szybkim czasie zajęły większą część państwa Świętosława.

Kolejny cios przyszedł ze strony miast dalmackich niezadowolonych z poczynań Świętosława, który wysłał swoje oddziały w celu łupienia miast w Dalmacji. Jesienią 999 roku wysłano poselstwo do doży Piotra II Orseolo proszące o pomoc. Będąc świadomym niestabilnej sytuacji w regionie, Świętosław posłał swego syna Stefana jako zakładnika na dwór wenecki. Nadzieje Świętosława na uspokojenie nastrojów w Dalmacji było iluzoryczne, gdyż w 1000 roku doża wenecki przystał na prośbę dalmackich miast i rozpoczął tam kampanię wojenną. W szybkim czasie podbił większość jej terytoriów.

W tym samym roku Świętosław został ostatecznie pokonany przez swych braci i abdykował.

Wygnanie

W 1000 roku po abdykacji Świętosław udał się na wygnanie do Wenecji. W 1026 roku uciekł ze swym synem Stefanem do Węgier. Władzę w Chorwacji przejęli zwycięzcy Gojsław i Krzesimir, którzy współrządzili Chorwacją. W wyniku wyniszczającej wojny domowej Chorwacja była osłabiona, a konflikty z Wenecją pomimo abdykacji Świętosłąwa trwały nadal. Nieznana jest data śmierci króla Świętosława, zatem należy przyjąć, iż zmarł po 1026 roku na wygnaniu.

Przydomek

Świętosław miał przydomek „Suronja”, co miało nawiązywać do jego wyglądu i charakteru, gdyż dosłowne tłumaczenie przydomku brzmi ciemny (w odniesieniu do karnacji), bądź chłodny (w odniesieniu do charakteru). Niektórzy historycy twierdzą, iż przydomek ten należał tak naprawdę do jego brata i jednocześnie jednego z królów chorwackich, Krzesimira III.

Przypisy