Duero

W całej historii Duero był tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu różnych społeczeństw i kultur na całym świecie. Od czasów starożytnych do współczesności Duero odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i zachowania. W tym artykule podjęto próbę zbadania wielu aspektów Duero, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu ma zaoferować szeroką i szczegółową wizję Duero, uwzględniającą jego historyczne, społeczno-kulturowe i współczesne implikacje. Podobnie zostaną omówione nowe perspektywy i trendy związane z Duero, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i bardziej aktualne zrozumienie tego tematu, który jest tak istotny w panoramie globalnej.
Duero (Douro)
Ilustracja
Położenie rzeki Duero na Półwyspie Iberyjskim
Kontynent

Europa

Państwo

 Hiszpania
 Portugalia

Rzeka
Długość 895 km
Powierzchnia zlewni

98 200 km²

Średni przepływ

570 m³/s (u ujścia)

Źródło
Miejsce Góry Iberyjskie
Współrzędne

41°59′00″N 2°54′00″W/41,983333 -2,900000

Ujście
Recypient Ocean Atlantycki
Miejsce

w Porto

Współrzędne

41°08′24″N 8°39′36″W/41,140000 -8,660000

Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Duero (hiszp. Duero, wym. [ˈdweɾo]; port. Douro, wym. [ˈdoɾu]; łac. Durius) – rzeka w Hiszpanii i Portugalii o długości 895 km, na odcinku około 130 kilometrów jest rzeką graniczną między tymi krajami. Najbardziej zasobna w wodę na Półwyspie Iberyjskim i trzecia pod względem długości. Obszar źródłowy w Górach Iberyjskich na wysokości 2080 m n.p.m. w masywie Sierra de Urbión, na północny zachód od miasta Soria w Hiszpanii.

Początkowo płynie w kierunku południowym, poniżej miasta Almazán po czym przyjmuje kierunek zachodni, następnie płynie w obniżeniu pomiędzy Górami Iberyjskimi (Sistema Ibérico) i Kordylierą Centralną (Sistema Central). Przepływa przez wyżynę Starej Kastylii po czym na zachodnim krańcu Mesety Iberyjskiej tworzy kanion o długości ok. 100 km i głębokości do 400 m. Uchodzi do Oceanu Atlantyckiego na terenie Portugalii, tworząc estuarium. Duże wahania stanu wód (średni przepływ ok. 570 m³/s; maksymalny – do 20 000 m³/s, minimalny – 20-30 m³/s, w lecie). Wykorzystywana do nawadniania i w hydroenergetyce. W dolnym biegu rzeki liczne winnice, w tym znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO region winiarski Alto Douro.

  • Główne dopływy:

prawe: Pisuerga, Esla, Sabor, Tua, Tâmega, Valderaduey
lewe: Adaja, Águeda, Tormes, Huebra

  • Największe ośrodki miejskie położone nad rzeką:

Hiszpania: Soria, Zamora
Portugalia: Porto

Zobacz też

Przypisy

  1. Instituto Nacional de Estadistica: Entorno físico y medio ambiente. . (pol.).
  2. a b c d e f g Duero, Encyklopedia PWN .
  3. a b Douro River, Encyclopædia Britannica (ang.).
  4. UNESCO/CLT/WHC and Advisory Body Evaluation: Alto Douro Wine Region. World Heritage List. . (ang. • fr. • ros. • hiszp. • jap.).