Félix María Zuloaga

W dzisiejszym świecie Félix María Zuloaga zajmuje centralne miejsce w naszym życiu. Niezależnie od tego, czy jest to polityka, technologia, historia, czy jakikolwiek inny obszar zainteresowań, Félix María Zuloaga to temat, który wzbudza zainteresowanie i ciekawość milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Félix María Zuloaga, zagłębiając się w jego znaczenie, wpływ na społeczeństwo i różne perspektywy, jakie można przyjąć w tym temacie. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji Félix María Zuloaga był przedmiotem debaty, refleksji i analiz, a w tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty go otaczające.
Félix María Zuloaga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1813
Álamos

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1898
Meksyk

Prezydent Meksyku
(hiszp. Presidente interino)
Okres

od 11 stycznia 1858
do 24 grudnia 1858

Przynależność polityczna

Konserwatyści

Poprzednik

Ignacio Comonfort

Następca

Manuel Robles Pezuela

Félix María Zuloaga (ur. 31 marca 1813 w Álamos, zm. 11 lutego 1898 w Meksyku) – meksykański polityk konserwatywny i wojskowy, prezydent Meksyku (1858).

Życiorys

Félix María Zuloaga urodził się 31 marca 1813 roku w Álamos. Dorastał w Chihuahua, gdzie wstąpił do Gwardii Narodowej. Walczył z Apaczami w Chihuahua i Majami na Jukatanie, bronił Monterrey podczas wojny amerykańsko-meksykańskiej i wspierał generała Santa Annę (1794–1876) podczas jego rządów w latach 50. XIX w.

17 grudnia 1857 roku przeprowadził zamach stanu w imieniu Ignacio Comonforta (1812–1863). Kongres został rozwiązany, członkowie gabinetu Comonforta i prezydent Sądu Najwyższego i kandydat na prezydenta Benito Juárez (1806–1872) aresztowany. Zuloaga wraz ze swoimi zwolennikami proklamowali Plan z Tacubayi, który przewidywał zniesienie konstytucji z lutego 1857, wprowadzenie dyktatury prezydenta Ignacio Comonforta, a także zwołanie Konstytuanty. Plan uzyskał poparcie kościoła katolickiego. Comonfort uwolnił jednak Juáreza, który ustanowił alternatywny rząd w Guanajuato i pozyskał wsparcie 11 stanów dla sprawy liberałów. W styczniu 1858 roku generał Jose de la Parra przeprowadził bunt przeciwko Comonfortowi, który zbiegł, a tymczasowym prezydentem został Zuloaga. Zuloaga oparł swoje rządy na patriotyzmie i religii katolickiej, którą utrzymał jako oficjalne wyznanie w Meksyku. Zdeklarował się również jako zwolennik niepodległości Meksyku.

W Meksyku funkcjonowały dwa rywalizujące ze sobą rządy – konserwatywny pod przywództwem Zuloagi i liberalny Juáreza, które we wkrótce zaangażowały się w wojnę domową. Po początkowych porażkach, liberałowie odzyskali pozycję i siły się wyrównały. Wobec narastającej opozycji i buntu konserwatywnych wojskowych pod przywództwem m.in. Manuela Roblesa Pezueli (1817–1862), Zuloaga podał się do dymisji 23 grudnia 1858 roku a Manuel Robles Pezuela objął urząd prezydenta.

Zmarł 11 lutego 1898 roku w Meksyku.

Przypisy

  1. a b c d PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: FÉLIX MARÍA ZULOAGA. calderon.presidencia.gob.mx . . . (hiszp.).
  2. a b c d e f g h i j Jeffrey S. Dixon, Meredith Reid Sarkees: A Guide to Intra-state Wars: An Examination of Civil, Regional, and Intercommunal Wars, 1816-2014. CQ Press, 2015, s. 53–54. ISBN 978-1-5063-1798-4. . (ang.).
  3. a b William H. Beezley, Michael Meyer: The Oxford History of Mexico. Oxford University Press, USA, 2010, s. 353. ISBN 978-0-19-973198-5. . (ang.).
  4. Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861–1867. Bellona, 2009, s. 42–43. ISBN 978-83-11-11520-0. (pol.).
  5. a b c d Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325-1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 87–88. ISBN 978-0-313-30049-3. . (ang.).