Haplogrupa

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Haplogrupa. Niezależnie od tego, czy szukasz informacji o tym, jak Haplogrupa może wpłynąć na Twoje codzienne życie, czy też chcesz odkryć zabawne fakty na temat Haplogrupa, ten artykuł jest dla Ciebie. W następnych kilku linijkach będziemy badać różne aspekty Haplogrupa, od jego pochodzenia i ewolucji, po wpływ na obecne społeczeństwo. Niezależnie od tego, jaki jest Twój poziom wiedzy na temat Haplogrupa, jesteśmy pewni, że w tym artykule znajdziesz nowe i interesujące informacje. Przygotuj się więc na zanurzenie się w fascynującym wszechświecie Haplogrupa i odkryj wszystko, co warto o nim wiedzieć.

Haplogrupa w genetyce − grupa podobnych ze względu na wspólne pochodzenie haplotypów, czyli serii alleli genów położonych w specyficznym miejscu na chromosomie.

Badanie występowania haplogrup pozwala na śledzenie migracji populacji. W genetyce człowieka najczęściej bada się haplogrupy chromosomu Y i mitochondrialnego DNA (mtDNA), ponieważ chromosom Y dziedziczony jest tylko w linii ojcowskiej, natomiast mtDNA tylko w linii matczynej. Na tej podstawie wyliczono, kiedy żyli ludzie, od których cała współczesna populacja odziedziczyła chromosom Y i mtDNA.

W pierwszej dekadzie XXI w. szacowano, że Y-chromosomalny Adam żył około 60–140 tys. lat temu, a mitochondrialna Ewa około 140–240 tys. lat temu w Afryce. W roku 2014 opublikowano badania, wg których Y-chromosomalny Adam żył ok. 338 tys. lat temu. Kolejni badacze zakwestionowali jednak te szacunki, wskazując na okres ok. 208 tys. lat temu. Między obiema grupami wywiązała się polemika.

Haplogrupy DNA chromosomu Y

Haplogrupy chromosomu Y są oznaczone literami od A do R. Kolejne podziały oznacza się numerami i małymi literami. Nazwy haplogrup chromosomu Y ustala Konsorcjum Chromosomu Y.

Przybliżone rozmieszczenie haplogrup Y-DNA

Pokrewieństwo ewolucyjne ludzkich haplogrup chromosomu Y

Ostatni wspólny przodek chromosomów Y (Y-chromosomalny Adam)
|
A BR
B CR
C DE F
D E G H IJ K
I J L M NO P
N O Q R


 Osobny artykuł: Haplogrupa R1a1 (Y-DNA).
Drzewo ewolucyjne haplogrup DNA chromosomu Y
przodek MRC
A00 A0'1'2'3'4
A0 A1'2'3'4
A1 A2'3'4
A2'3 A4=BCDEF
A2 A3 B CDEF
DE CF
D E C F
GHIJKLT
G HIJKLT
H IJKLT
IJ KLT
I J LT K
L T MP X S
M P NO
Q R N O

Haplogrupy mitochondrialnego DNA

Haplogrupy mitochondrialnego DNA są oznaczone następująco: A, B, C, CZ, D, E, F, G, H, pre-HV, HV, I, J, pre-JT, JT, K, L0, L1, L2, L3, L4, L5, L6, L7, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, UK, V, W, X, Y, i Z.

Pokrewieństwo ewolucyjne ludzkich haplogrup mtDNA

  Ostatni wspólny przodek mtDNA (Ewa mitochondrialna)    
L0   L1  
L2 L3   L4 L5 L6 L7
  M N  
CZ D E G Q   A I O   R   S W X Y
C Z B F pre-HV   pre-JT P  UK
HV JT U K
H V J T
Mapa migracji populacji ludzkiej opracowana na podstawie mitochondrialnego DNA. Liczby oznaczają tysiące lat temu, a litery oznaczają haplogrupy mitochondrialne.
Inny model migracji populacji ludzkiej (litery oznaczają haplogrupy mitochondrialne).


Porównanie

Porównując geograficzną dystrybucję SNP DNA mitochondrialnego i chromosomu Y określono, że tempo mutacji mtDNA było 10-20 razy większe. Świadczy to o zjawisku poligynii, większej śmiertelności wśród mężczyzn, większej tendencji do migracji kobiet (Seielstad i inni, 1998).

Przypisy

  1. Fernando L. Mendez i inni, An African American paternal lineage adds an extremely ancient root to the human Y chromosome phylogenetic tree, „American Journal of Human Genetics”, 92 (3), 2013, s. 454–459, DOI10.1016/j.ajhg.2013.02.002, PMID23453668, PMCIDPMC3591855.
  2. Eran Elhaik i inni, The 'extremely ancient' chromosome that isn't: a forensic bioinformatic investigation of Albert Perry's X-degenerate portion of the Y chromosome, „European journal of human genetics: EJHG”, 22 (9), 2014, s. 1111–1116, DOI10.1038/ejhg.2013.303, PMID24448544, PMCIDPMC4135414.
  3. Fernando L. Mendez i inni, Reply to 'The 'extremely ancient' chromosome that isn't' by Elhaik et al, „European journal of human genetics: EJHG”, 23 (5), 2015, s. 564–567, DOI10.1038/ejhg.2014.148, PMID25315660, PMCIDPMC4402626.
  4. Eran Elhaik i inni, Reply to Mendez et al: the 'extremely ancient' chromosome that still isn't, „European journal of human genetics: EJHG”, 23 (5), 2015, s. 567–568, DOI10.1038/ejhg.2014.227, PMID25315661, PMCIDPMC4402642.
  5. Y Chromosome Consortium (ang.)
  6. Justyna Sosna, Ewolucja genomu człowieka (praca licencjacka) , Wydział Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego, 2005, s. 54 .

Bibliografia

  • Y Chromosome Consortium, A nomenclature system for the tree of human Y-chromosomal binary haplogroups, „Genome Research”, 12 (2), 2002, s. 339–348, DOI10.1101/gr.217602, PMID11827954, PMCIDPMC155271.
  • M. Ingman i inni, Mitochondrial genome variation and the origin of modern humans, „Nature”, 408 (6813), 2000, s. 708–713, DOI10.1038/35047064, PMID11130070.

Linki zewnętrzne