Dziś chcemy głębiej zagłębić się w temat Konferencja teherańska, temat, który w ostatnich latach zyskał na aktualności i który niewątpliwie budzi duże zainteresowanie wśród społeczeństwa. Konferencja teherańska to temat obejmujący wiele aspektów i będący przedmiotem ciągłej debaty i analiz. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Konferencja teherańska, aby zapewnić kompleksowy pogląd na ten temat. Od początków do dzisiejszego wpływu Konferencja teherańska przyciągał uwagę naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa, będąc przedmiotem badań i zainteresowań w różnych obszarach. Bez wątpienia Konferencja teherańska stał się istotnym tematem we współczesnym społeczeństwie, dlatego istotne jest pogłębienie jego rozumienia i zakresu.
utworzenia drugiego frontu we Francji, w maju 1944 roku.
udzielenia pomocy oddziałom Tity w Jugosławii, przy jednoczesnym wycofaniu poparcia dla czetników i rezygnacji z inwazji na Bałkanach (poza Grecją przydzieloną do brytyjskiej strefy operacyjnej).
Ustalono nową granicę wschodnią Polski i ZSRR na tak zwanej linii Curzona.
Rozmawiano także o utworzeniu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz o Europejskiej Komisji Doradczej, która miała zadecydować o powojennych losach Niemiec; Stalin zażądał dodatkowo wydzielenia sowieckiej strefy wpływów w Europie wschodniej i krajach nadbałtyckich.
Ustalono ponadto, że żadna ze stron nie zawrze separatystycznego pokoju z Niemcami, dążąc do bezwarunkowej kapitulacji i likwidacji III Rzeszy.
Dokonano podziału krajów Europy na alianckie strefy operacyjne – na mocy międzyalianckich uzgodnień Polska znalazła się w strefie operacyjnej Armii Czerwonej.
Ustalono, iż Niemcy zostaną podzielone na strefy okupacyjne, zaś radziecka strefa okupacyjna Niemiec przylegać będzie do Polski, przez którą przebiegały linie komunikacyjne do tej strefy, co de facto przesądzało losy Polski. Ze względu na odbywające się jesienią 1944 roku w USA wybory prezydenckie, na prośbę prezydenta Roosevelta liczącego na głosy Polonii amerykańskiej utajniono postanowienia wielkiej trójki w kwestii polskiej.
Konferencją analogiczną do spotkań wielkiej trójki, ale dotyczącą Dalekiego Wschodu była konferencja kairska w dniach 22-26 listopada 1943 roku.
Władysław Anders: Bez ostatniego rozdziału: Wspomnienia z lat 1939-1946. Londyn: Gryf Publishers Ltd., 1959.brak strony w książce
Jonathan Walker: Polska osamotniona: Dlaczego Wielka Brytania zdradziła swojego najwierniejszego sojusznika?. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2010. ISBN 978-83-240-1301-2.brak strony w książce