Płyta pacyficzna (ang. Pacific Plate) − oceaniczna płyta litosfery obejmująca większą część Oceanu Spokojnego (m.in. razem z Półwyspem Kalifornijskim i fragmentem archipelagu Nowej Zelandii). Obecnie jest największą płytą tektoniczną na Ziemi.
Jej granice wyznacza w zachodniej i północnej części „Pacyficzny pierścień ognia”: Nowa Zelandia, Rów Kermadec, Rów Tonga, Rów Bougainville’a, Rów Sundajski, Indonezja, Filipiny, Rów Filipiński, Rów Mariański, Rów Bonin, Rów Nansei Shoto, Japonia, Rów Japoński, Rów Kurylsko-Kamczacki, Kamczatka, Aleuty, Rów Aleucki, Alaska, Góry Kaskadowe, Kalifornia oraz Grzbiet Wschodniopacyficzny i Grzbiet Południowopacyficzny.
Sąsiaduje z płytą północnoamerykańską, Juan de Fuca, kokosową, Nazca, antarktyczną, australijską i filipińską.
Wiek skorupy oceanicznej określono na okres od późnej jury (na południowy wschód od Wysp Japońskich) do czasów obecnych (w rejonie Grzbietu Wschodniopacyficznego).
Bibliografia
- Wilbur E. Garrett (red.): Earth's Dynamic crust, National Geographic, sierpień, 1985
- A.N. Strahler: Plate Tectonics, Geo Books Publishing, Cambrige, Massachusetts, 1998, ISBN 0-9668594-4-8