 Bieg rzeki Pad | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 652 km |
| Powierzchnia zlewni | |
| Średni przepływ | |
| Źródło | |
| Miejsce | Alpy |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Morze Adriatyckie |
| Wysokość |
0 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Pad (wł. Po [pɔ], łac. Padus) – rzeka w północnych Włoszech o długości 652 km, najdłuższa i największa rzeka tego kraju: średni przepływ przy ujściu 1507 m³/s, maksymalny przepływ zanotowany w Pontelagoscuro koło Ferrary wyniósł 10 300 m³/s. Powierzchnia jej dorzecza wynosi ok. 75 tys. km², stanowi to ok. 1/4 powierzchni całych Włoch.
Źródła Padu znajdują się w Pian del Re na terenie gminy Crissolo, na wysokości 2022 m n.p.m. u stóp Monte Viso w Alpach Kotyjskich. Przepływa przez wyżynę Monferrato i tworzy naturalną granicę dwóch regionów – Lombardii i Emilii-Romanii. Następnie płynie z zachodu na wschód żyzną Niziną Padańską. Uchodzi do Morza Adriatyckiego w pobliżu Wenecji, tworząc deltę – jedną z najbardziej rozbudowanych w Europie. Delta ta, zaczynająca się już w pobliżu Ferrary, ma powierzchnię ok. 380 km². Liczy 14 ramion podzielonych na 5 grup: Po di Levante, Po di Maestra, Po delle Tolle, Po di Goro e di Gnocca, Po della Pilla. Roczny przyrost powierzchni delty wynosi ok. 80 ha.
- ważne miasta: Turyn, Casale Monferrato, Piacenza, Cremona i Ferrara.
- główne dopływy: Dora Riparia, Dora Baltea, Sesia, Ticino, Adda, Oglio, Mincio, Tanaro, Scrivia, Trebbia, Taro, Panaro.
Pad jest żeglowny do Pawii przez ramię ujściowe Po della Pila, prowadzące najwięcej wody.
Dolina Padu była zamieszkana już w paleolicie i neolicie, a począwszy od czasów rzymskich prowadzi się prace regulacyjne, mające zapobiec powodziom (najbardziej katastrofalne były powodzie w latach 589, 1150, 1438, 1882, 1917, 1926, 1951, 1957, 1966).