Pierwszy arbitraż wiedeński

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Pierwszy arbitraż wiedeński, temat, który przykuł uwagę osób z różnych środowisk i o różnych zainteresowaniach. Mając na celu przedstawienie kompletnej i pouczającej wizji, zajmiemy się różnymi aspektami związanymi z Pierwszy arbitraż wiedeński, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na obecne społeczeństwo. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy jego znaczenie w różnych kontekstach i to, jak ukształtowało sposób, w jaki postrzegamy i rozumiemy otaczający nas świat. Podobnie oddamy głos ekspertom i bohaterom w tej dziedzinie, których doświadczenia i wiedza wzbogacą dzisiejsze zrozumienie Pierwszy arbitraż wiedeński i jego znaczenia.

Pierwszy arbitraż wiedeński – traktat z 2 listopada 1938 roku, w wyniku którego Węgrom przyznano terytorium o powierzchni 11 927 km², zamieszkane przez 852 tys. osób (południową Słowację i Ruś Zakarpacką). Na tym obszarze 59% ludności (502 680) stanowili obywatele narodowości węgierskiej, 100 tys. osób narodowości słowackiej przekroczyło granicę, wyjeżdżając na Słowację.

Negocjacje prowadzone były w wiedeńskim pałacu Belweder. Poszczególne państwa reprezentowali:

Powstała na mocy arbitrażu granica przebiegała wzdłuż linii: SenecGalantaVrábleLeviceŁuczeniecRymawska SobotaJelšavaRożniawaKoszyce. Granica ta został zniesiona w traktacie paryskim 10 lutego 1947 roku.

Obszary przekazanie Węgrom w 1. arbitrażu wiedeńskim na mapie dzisiejszej Słowacji:

     do 15 października 1947 część Węgier

     tzw. Południowa Słowacja, od 2 listopada 1938 do 8 maja 1945 należała do Węgier

     część wschodniej Słowacji w okolicy Stakčína i Sobranec, od 4 kwietnia 1939 do 8 maja 1945 należała do Węgier

     Devín i Petržalka, od 1/20 listopada 1938 do 1945 należały do Niemiec

     strefa niemiecka, ustanowiona umową między Niemcami a Słowacją, 23 marca 1939

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne