Pietà

W dzisiejszym świecie Pietà zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Znany ze swojego wpływu na różne aspekty społeczeństwa, Pietà przyciągnął uwagę naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Jej wpływ rozciąga się na obszary takie jak ekonomia, polityka, technologia, kultura i życie codzienne. Ponieważ Pietà nadal jest przedmiotem analiz i debat, niezwykle ważne jest zrozumienie jego implikacji i konsekwencji teraz i w przyszłości. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i zakres Pietà, a także jego możliwy wpływ na społeczeństwo.
Pietà w sztuce
Pietà, Michał Anioł, bazylika św. Piotra na Watykanie, 1498–1500
Pietà na moście gotyckim w Kłodzku
Gotycka Pietà w kościele św. Barbary w Krakowie, ok. 1390
Pietà, Rogier van der Weyden, 1450
Pietà, kościół Mariacki, Gdańsk
Pietà z Lubiąża, Muzeum Narodowe w Warszawie
Pietà, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Niemiecka Pietà, Metropolitan Museum of Art, 1375–1400
Czeska Pietà, Metropolitan Museum of Art, ok. 1400
Křivákova Pietà, Czechy, 1390-1400
Pietà z Lutína, Muzeum ArchidiecezjalneMuzeum Archidiecezjlne w Ołomuńcu(inne języki), ok. 1400
Pietà, Pozďátky, XX w.
Pietà, Bruno Tschötschel, bazylika św. Ludwika w Katowicach, pocz. XX w.
Pietà, Bruno Tschötschel, Głubczyce, pocz. XX w.
Pietà, kościół św. Józefa w Rudzie Śl., XX w.
Pietà w kamiennogórskiej kaplicy cmentarnej
Pietà w kościele św. Macieja we Wrocławiu
Pietà w kościele parafialnym pw. Świętej Rodziny w Chełmsku Śląskim
Pietà w zamkowym sychrovskim parku Czeskiego Raju
Pieta na zakopiańskim cmentarzu „Na Pęksowym Brzyzku”
Figurka Matki Boskiej Bolesnej w kościele pw. Matki Bożej Bolesnej w Wałbrzychu

Pietà [pjeˈta] (wł. pietà – „miłosierdzie”, „litość”; łac. pietas – „miłość zgodna z powołaniem”) – w sztukach plastycznych przedstawienie opłakującej Matki Bożej trzymającej na kolanach ciało Jezusa Chrystusa.

Pierwsze przedstawienia tego typu, najczęściej rzeźbione, pojawiły się w Niemczech w I połowie XIV wieku. Na przełomie XIV i XV wieku nastąpiło upowszechnienie się tego wizerunku w całej Europie, a wkrótce stał się on jednym z najczęstszych przedstawień dewocyjnych. Powstały różne odmiany, m.in. Pietà corpusculum (z Chrystusem jako dzieckiem), Pietà anielska z aniołami towarzyszącymi Matce Boskiej. Kolejnym typem jest Pietà radosna, w której Maryja jest uśmiechnięta, co przedstawia połączenie cierpienia z radością zbawienia.

Jedną z najbardziej znanych jest Pietà watykańska Michała Anioła z bazyliki św. Piotra na Watykanie z 1499. Innym dziełem tego samego rzeźbiarza jest Pietà Rondanini z Castello Sforzesco w Mediolanie czy Pietà florencka. W Polsce najbardziej znanymi przykładami są XIV-wieczna Pietà z Lubiąża (uważana za najstarszą polską Pietę) oraz XV-wieczne tzw. „Piękne Piety” w kościołach św. Barbary w Krakowie i Mariackim w Gdańsku.

W chrześcijaństwie wschodnim odpowiednikiem Piety jest ikona Nie rozpaczaj po mnie Matko.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Pietà, Krystyna Kubalska-Sulkiewicz (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Wyd. 5, 2 dodr, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 313, ISBN 978-83-01-12365-9 .
  2. a b c d Anna Piotrowska, Geneza przedstawienia typu Pietá (pol.), Pietá z Jeżewa z Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu; fragment z seminarium UAM.
  3. a b c Katarzyna Wójcik: Pieta - współczujące oblicze Matki - Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana" - REGION GDAŃSK-TORUŃ, „Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana"”, 5 maja 2021 (pol.).
  4. Pietà Rondanini | iSztuka , isztuka.edu.pl .
  5. Artmajeur, Trzy „piety” Michała Anioła spotkały się po raz pierwszy w historii | Magazyn Artmajeur , artmajeur.com (pol.).
  6. Bazylika Mariacka – Bazylika Mariacka w Gdańsku (pol.).

Bibliografia

  • Lech Kalinowski, Geneza Piety średniowiecznej, Prace Komisji Historii Sztuki 10, 1952.