Prozelityzm

Obecnie Prozelityzm jest bardzo istotnym tematem, który jest omawiany i analizowany w wielu obszarach. Od polityki po naukę, Prozelityzm przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego wpływ rozciąga się na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Prozelityzm, jego implikacje i możliwe rozwiązania. Od jego historii po przyszłość – zagłębimy się w szczegółową analizę, która ma na celu rzucić światło na ten temat, który ma dziś ogromne znaczenie.
Buddyjski prozelityzm podczas władania Aśoki (260–218 r. p.n.e.)

Prozelityzm (gr. προσήλυτος, prosēlytos „obcy, przybysz“ od προσ, pros „w stronę“ oraz ἐλεύσομαι, eleusomai czas przyszły od ἔρχομαι, érchomai „przybywać“) – nawracanie innych na swoją wiarę.

Geneza pojęcia

Pierwotnie, w Biblii, pojęcia tego używano w odniesieniu do poganina, który przyjął judaizm. Działalność misyjna i prozelityzm były jeszcze do niedawna pojęciami w zasadzie równoważnymi.

Chrześcijaństwo

Ujęcie pozytywne

W wydanej 14 grudnia 2007 przez Kongregację Nauki Wiary "Nocie doktrynalnej na temat niektórych aspektów ewangelizacji" mówi się, że prozelityzm rozumiany jako niezdrowy przymus do zmiany wyznania nie powinien mieć miejsca w chrześcijańskiej ewangelizacji. Jednak nie można mówić o prozelityzmie (w negatywnym tego słowa znaczeniu), gdy "chrześcijanin niekatolik, z przyczyn sumienia i przekonany o prawdzie katolickiej, prosi o wejście w pełną jedność z Kościołem katolickim". Pochwala się za to dążenie do jedności w wierze oparte na wzajemnym dialogu, który nie jest jedynie wymianą poglądów, ale także wymianą duchowych darów.

Ujęcie negatywne

We współczesnym dialogu ekumenicznym termin nabrał negatywnego, na poły politycznego znaczenia w odniesieniu do działalności chrześcijan, mającej na celu pozyskanie wyznawców z innych wspólnot chrześcijańskich poprzez przekupstwo, zastraszenie czy zewnętrzny przymus.

Problem prozelityzmu jest szczególnie często podnoszony przez Rosyjski Kościół Prawosławny w odniesieniu do Kościoła katolickiego. Problem ten pojawia się również we wzajemnych relacjach innych wyznań.

Zobacz też

Przypisy