W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, analizując jego różne aspekty i istotne aspekty. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zagłębimy się w historię i jej znaczenie w różnych kontekstach. Dodatkowo zbadamy opinie i perspektywy ekspertów w danej dziedzinie, a także doświadczenia tych, których Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa bezpośrednio dotknął. Poprzez szerokie i multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na ten bardzo istotny temat, oferując czytelnikowi kompletną i wzbogacającą wizję.
Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa – dawna polska organizacja państwowa zajmująca się kultywowaniem pamięci walki i męczeństwa narodu polskiego, a także innymi miejscami martyrologii na ziemiach polskich. Na mocy ustawy z 29 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz niektórych innych ustaw została zlikwidowana, jej zadania przejął Instytut Pamięci Narodowej.
Historia
Została utworzona na mocy ustawy sejmowej z 2 lipca 1947 pod nazwą „Rada Ochrony Pomników Męczeństwa”. Podlegała ówczesnemu Ministerstwu Kultury i Sztuki.
Od 28 stycznia 1988 działała przy Prezesie Rady Ministrów pod nazwą „Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa” bezpośrednio podlegając ministrowi właściwemu do spraw kultury i dziedzictwa narodowego. Jej działalność była od samego początku finansowana z budżetu państwa. Członków Rady na 4-letnią kadencję powoływał Prezes Rady Ministrów.
1 sierpnia 2016 Rada została zniesiona, a jej kompetencje przejęło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Pamięci Narodowej. Od 20 grudnia 2017 za upamiętnienie i uhonorowanie osób zasłużonych dla Narodu Polskiego w dziele pielęgnowania pamięci lub niesienia pomocy osobom narodowości polskiej lub obywatelom polskim innych narodowości będącym ofiarami zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodni wojennych w latach 1917–1990 odpowiada Instytut Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego.
Zadania Rady
Medal pamiątkowy
Do zadań Rady należało:
sprawowanie opieki nad miejscami walk i męczeństwa oraz trwałe upamiętnianie związanych z tymi miejscami faktów, wydarzeń i postaci
inspirowanie oraz współdziałanie w organizowaniu obchodów, uroczystości, przedsięwzięć wydawniczych i wystawienniczych, a także popularyzowanie – za pomocą środków masowego przekazywania – miejsc, wydarzeń i postaci historycznych związanych z walkami i męczeństwem
ocenianie stanu opieki nad miejscami i trwałymi obiektami pamięci narodowej, a w szczególności nad pomnikami, cmentarzami i mogiłami wojennymi oraz walk narodowowyzwoleńczych, cmentarzami ofiar hitlerowskiego terroru, muzeami walk i martyrologii, a także izbami pamięci narodowej
opiniowanie pod względem historycznym i artystycznym wniosków o trwałe upamiętnienie miejsc wydarzeń historycznych, a także wybitnych postaci związanych z dziejami walk i męczeństwa
współdziałanie – w szczególności ze środowiskami i organizacjami polonijnymi – w sprawowaniu opieki nad miejscami walk i męczeństwa Narodu Polskiego za granicą
Do końca istnienia PRL Rada zajmowała się głównie walką i męczeństwem Polaków w czasie II wojny światowej. Patronowała wydawanej przez Wydawnictwo Interpress serii książek „Polacy na frontach II wojny światowej”. Następnie rozszerzyła swoją działalność na miejsca pamięci, pochówki, cmentarze i inne polskie miejsca martyrologii pozostałe od czasów wojny za wschodnią granicą. W sposób szczególny Rada opiekowała się cmentarzami oficerów polskich w Katyniu, Miednoje, Charkowie, Bykowni. Rada doprowadziła także do odbudowy Cmentarza Obrońców Lwowa i innych cmentarzy żołnierzy i powstańców polskich z walk i wojen XIX i XX w.
Radę obsługiwało Biuro Rady, kierowane przez etatowego sekretarza. W latach 2010–2016 funkcję tę pełnił Andrzej Krzysztof Kunert.
2001–2015 – Władysław Bartoszewski (Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Dialogu Międzynarodowego, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów)
styczeń – marzec 2016 – Anna Maria Anders (Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Dialogu Międzynarodowego, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów); zrezygnowała w marcu 2016
↑ abUstawa z dnia 21 stycznia 1988 r. o Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa (Dz.U. z 1988 r. nr 2, poz. 2, z późn. zm.).
↑Art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 749).
↑ZbigniewZ.ZałuskiZbigniewZ., Les Polonais sur les fronts de la deuxiéme guerre mondiale, Warszawa: Interpress, 1969 (Polacy na frontach II wojny światowej), s. 2, OCLC177320443.
↑BohdanB.ArctBohdanB., Polacy w walkach na Czarnym Lądzie, Warszawa: Interpress, 1974 (Polacy na frontach II wojny światowej), s. 2, OCLC836242751.