Sierra Nevada (Stany Zjednoczone)

W dzisiejszym świecie Sierra Nevada (Stany Zjednoczone) przejął wiodącą rolę zarówno w życiu codziennym, jak i w sferze zawodowej. Wraz z postępem technologii i globalizacją Sierra Nevada (Stany Zjednoczone) stał się tematem ciągłego zainteresowania, generując debaty, badania i nowe sposoby podejścia do niego. Od wpływu na społeczeństwo po konsekwencje dla gospodarki, Sierra Nevada (Stany Zjednoczone) wywierał wpływ na różne sposoby, zmieniając nie tylko sposób, w jaki współdziałamy, ale także sposób, w jaki myślimy i odnosimy się do środowiska. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów Sierra Nevada (Stany Zjednoczone), analizując jego znaczenie i ewolucję w czasie.
Sierra Nevada
Ilustracja
Mount Whitney
Kontynent

Ameryka Północna

Państwo

 Stany Zjednoczone

Najwyższy szczyt

Mount Whitney
(4418 m n.p.m.)

Długość

626 km

Powierzchnia

102,6 tys. km²

Jednostka dominująca

Kordyliery

Mapa pasma górskiego
Położenie Gór Sierra Nevada na mapie Ameryki Północnej
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sierra Nevada”
37,73°N 119,57°W/37,730000 -119,570000

Sierra Nevadapasmo górskie w Ameryce Północnej, na obszarze Stanów Zjednoczonych, wchodzące w skład Kordylierów. Położone pomiędzy Doliną Kalifornijską na zachodzie i Wielką Kotliną na wschodzie, w Kalifornii; niewielki fragment leży w Nevadzie. Długość pasma wynosi około 700 km.

Sierra Nevada zbudowana jest z gnejsów i skał magmowych oraz łupków i dolomitów. Wznosi się do 4418 m n.p.m. (Mount Whitney – najwyższy szczyt USA poza Alaską). Skały tworzące góry powstały ok. 100 mln lat temu głównie jako granitowy batolit. Ruchy górotwórcze rozpoczęły się ok. 4 mln lat temu. Towarzysząca temu erozja, powodowana w znacznej mierze przez lodowce, doprowadziła do powstania obecnej rzeźby terenu. Powolne wypiętrzanie gór trwa w dalszym ciągu.

Wskutek tych procesów uformowany został potężny blok górski o wyraźnie zaznaczonej asymetrii stoków. Wschodnie stoki są łagodniejsze, zachodnie – bardziej strome i silniej rozczłonkowane. Zlodowacenie plejstoceńskie pozostawiło liczne formy polodowcowe: kotły, żłoby, misy jeziorne. Stoki Sierra Nevada (powyżej 1200 m n.p.m.) porastają lasy iglaste ze znacznym udziałem sekwoi, przekraczających 60 m wysokości (np. Grizzly Giant 64 m), ale mających ok. 1900–2400 lat. Sierra Nevada stanowi barierę klimatyczną, skłon wschodni jest znacznie suchszy od zachodniego. Na wysokościach ok. 3000 m n.p.m. obserwuje się charakterystyczne zjawisko atmosferyczne nazywane arbuzowym śniegiem.

Spośród złóż mineralnych występują złoto i wolfram. W latach 1848–1855 u zachodnich podnóży gór miała miejsce kalifornijska gorączka złota. Północną część pasma przecinają 3 linie kolejowe i kilka dróg samochodowych. Słynne parki narodowe: Yosemite, Kings Canyon i Sequoia. W Sierra Nevada położone jest również jezioro Tahoe.

Najwyższe szczyty Sierra Nevada

Przypisy

  1. a b c Sierra Nevada. Peakbagger. . (ang.).