W tym artykule zbadamy najważniejsze aspekty Stanisław Barcewicz, tematu, który wzbudził duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Przez lata Stanisław Barcewicz stanowił punkt dyskusji i refleksji w różnych obszarach, zarówno akademickich, jak i życia codziennego. Od swoich początków do obecnego wpływu, Stanisław Barcewicz był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji, stając się dziś tematem o ogromnym znaczeniu. Poprzez tę analizę staramy się zaoferować wszechstronną i zaktualizowaną wizję Stanisław Barcewicz, zapewniając czytelnikowi pełny i szczegółowy przegląd, który pozwala nam zrozumieć jego znaczenie i implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa.
Od 1886 uczył gry na skrzypcach i altówce w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Prowadził również klasę kameralną.
Pierwszy wykonawca dedykowanego mu Koncertu skrzypcowego A-dur op. 8 Mieczysława Karłowicza. Prawykonanie miało miejsce w Berlinie podczas koncertu kompozytorskiego Karłowicza 21 marca 1903, dyrygował sam kompozytor.
1910–1918 był dyrektorem Instytutu Muzycznego w Warszawie
1885 – koncertmistrz Opery Warszawskiej
1886 – dyrygent Opery Warszawskiej
Wykształcił całe pokolenie wybitnych polskich skrzypków, m.in. J. Ozimińskiego, J. Jarzębskiego, M. Karłowicza.
W 1908 lutnikAleksander Januszek zgłosił na krajową wystawę w Lublinie 10 skrzypiec. Instrumenty te przyniosły ich twórcy złoty medal. Najlepszy instrument podarował Stanisławowi Barcewiczowi. W zamian skrzypek wręczył mu złotą lirę, którą zawsze nosił w klapie.
Elżbieta Dziębowska: Barcewicz Stanisław. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 1: AB część biograficzna. Kraków: PWM, 1979. ISBN 83-224-0113-2. (pol.).
Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
Elżbieta Dziębowska: Barcewicz, Stanisław. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. B. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
BUSIAKIEWICZ Bolesław, Stanisław Barcewicz. Uczeń Czajkowskiego - nauczyciel Karłowicza. W 25. rocznicę zgonu. "Łódzki Express Ilustrowany", 5-6 IX 1954, s. 4.