Titania (uydu)

Bugünkü yazımızda Titania (uydu)'in büyüleyici dünyasına dalacağız. İster Titania (uydu) hakkında bilgi arıyor olun, ister yalnızca bu konunun sunduğu her şeyi keşfetmek istiyor olun, doğru yerdesiniz. Toplum üzerindeki etkisinden çeşitli pratik uygulamalarına kadar Titania (uydu)'in her yönünü kapsamlı bir şekilde keşfedeceğiz. Size Titania (uydu) hakkında yepyeni bir bakış açısı kazandıracak bir keşif ve öğrenme yolculuğuna çıkmaya hazır olun. Bu konuyla ilgili ön bilgi düzeyiniz ne olursa olsun, size çok faydalı olacak yeni ve alakalı bilgiler bulacağınızdan eminim. Başlayalım!
Titania
Diğer adları
Bulunuşu William Herschel
11 Ocak 1787
Yörünge Özellikleri
Dolandığı cisim Uranüs
Yarı büyük eksen 435,910 km.
AB
Enberi km.
Apsis km.
Dış merkezlik (astronomi) 0,0011
Yörünge eğikliği 0,340o
Dolanma süresi 8,706 gün
Yörünge hızı
ortalama
km/saniye
Bağlı bulunduğu grup Uranüs'ün uyduları
Gözlem Özellikleri
Kadir (astronomi) 13,73
Açısal çap
Fiziksel Özellikler
Ortalama çap/Boyutlar 1577,8
Yoğunluk 1,72 g/cm3
Eksen eğikliği 0o
Dönme süresi Eşzamanlı
Yerçekimi 0,039 x Yer
0,378 m/s2
Kurtulma hızı 0,77 km/saniye
Beyazlık
(albedo)
0,27
Yüzey sıcaklığı
ortalama
60 K


Titania, Uranüs'ün en büyük, Güneş Sistemi'nin sekizinci en büyük uydusudur. 1787 yılında William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Adı William Shakespeare'in A Midsummer Night's Dream adlı oyununda perilerin kraliçesi olan Titania'dan gelir. Ortalama 1.578 kilometre çapındaki Titania, beş büyük uydu arasında Uranüs'ün yörüngesindeki ikinci sıradaki uydudur. Bu uydu gezegenine göre 436.000 kilometre uzaklığındaki bir yörüngede dönmektedir. Bu yörüngedeki dönüşünü 8,7 dünya gününde tamamlamaktadır.

Fiziksel özellikleri ve kimyasal bileşimi

Kayalık çoğunlukla da demir bir çekirdeğe sahip olduğu düşünülen Titania'nın, kraterlerle dolu silikat ve su buzundan oluşmuş bir yüzeyi vardır. Kütle çekiminden dolayı uydunun etrafında çok ince bir atmosfer olduğu görülmüştür. 2001 yılında kızılötesi spektroskopi ile yapılan ölçümlerde bu ince atmosferde karbondioksit, nitrojen ve metan gazlarının olduğu anlaşılmıştır. Yüzey sıcaklığının da ortalama 60 ile 250 Kelvin arasında değiştiği bu sebeple de bilim adamları, yüzeyin birkaç kilometre altında birikmiş organik maddelerin olabileceğini düşünmektedirler.

Kaynakça

  1. ^ "Planetary Satellite Physical Parameters". Jet Propulsion Laboratory (Solar System Dynamics). 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2009.