W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy sytuację Jaworzno, zajmując się jej najważniejszymi aspektami i oferując pełny przegląd tego tematu. Od początków po dzisiejsze wpływy, poprzez implikacje w różnych obszarach, ten artykuł ma na celu przedstawienie czytelnikowi globalnej i wzbogacającej wizji Jaworzno. Poprzez badania, studia i świadectwa zagłębimy się w ekscytujący świat Jaworzno, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Przygotuj się na zanurzenie się w pouczającą i wnikliwą podróż, która poszerzy Twoją wiedzę i umożliwi głębsze zrozumienie Jaworzno.
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Jaworzno
Ten artykuł dotyczy miasta w woj. śląskim. Zobacz też: Jaworzno – wieś w woj. opolskim, w pow. oleskim, w gminie Rudniki.
Jaworzno składa się z kilkunastu dzielnic (w skład niektórych wchodzą osiedla dawnych samodzielnych miast lub wsi), bez wyraźnych granic pomiędzy nimi. Rozchodzą się one gwiaździście od śródmieścia, najczęściej oddzielone są pasami zieleni. Potocznie używa się nazw osiedli, jednak w związku z tym, że dawne przyłączone miasteczka również miały swoje dzielnice, określenie lokalizacji bywa kłopotliwe. Powszechnie przyjmuje się poniższy podział na tzw. ośrodki dzielnicowe:
W Jaworznie występuje klimat umiarkowany. Ze względu na ścieranie się wilgotnych mas powietrza znad Atlantyku z suchymi, kontynentalnymi, napływającymi ze wschodu, często dochodzi do zmian pogody. Średnia temperatura roku waha się od 6 do 10 °C. Przeciętnie w ciągu roku występuje 70 słonecznych dni (1702 godziny nasłonecznienia). Najcieplejszym miesiącem jest sierpień, a najzimniejszym styczeń. W okresie letnim wieją na ogół wiatry zachodnie sprzyjające opadom deszczu, natomiast w zimie przewagę mają wiatry wschodnie, co wpływa na zmniejszenie ilości opadów atmosferycznych. Do najbardziej deszczowych miesięcy należą czerwiec i lipiec, ze średnimi opadami w wysokości od 100 do 177 mm. Najmniej deszczowy jest wrzesień i październik, gdy opady wynoszą od 13 do 30 mm.
Stosunki wodne
Przez Jaworzno przepływają lub przepływały takie cieki wodne jak:
Tarka, czyli stawy Belnik. Nazwa Tarka nawiązuje do porastającej niegdyś ten obszar śliwy
Łęg
Dolomit – zalany kamieniołom.
Nazwa miasta
Miejscowość swoją nazwę wzięła od słowiańskiej nazwy drzewa jawor (Acer pseudoplatanus), które występuje na terenie miasta.
Znana mieszkańcom i oparta na etymologii ludowej legenda głosi: W 1330 r. przyszły król Kazimierz III Wielki wracał z Poznania do Krakowa na wezwanie swojego ojca Władysława Łokietka. W rejonie zwanym dziś Pańską Górą napotkał drwali ścinających jawor i zapytał ich, co robią. Wówczas jeden z nich odpowiedział: „My se jawor zno lo tyk, co śrybra sukajo” (co można tłumaczyć: My sobie jawor ścinamy, dla tych, co srebra szukają). Na podstawie tej ludowej opowieści powstał obecny herb miasta – rozłożysty jawor i ścinający go dwaj drwale. Jak podaje znany językoznawca Kazimierz Rymut nazwa „Jaworzno” powstała poprzez dodanie do wyrazu „jawor” przyrostka *-ьno.
Nazwę miejscowości w obecnej polskiej formie Jaworzno wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis. Długosz wymienia również obecną dzielnicę miasta Szczakową w formie Sczakowa jako osobną miejscowość, która decyzją władz PRL arbitralnie została przyłączona do Jaworzna.
Jaworzno historycznie leży na terenie Małopolski, a wykopaliska archeologiczne potwierdzają, że osiedle ludzkie istniało na jego terenie już w młodszej epoce kamienia. Zarysowane wały na powierzchni wzgórza Grodzisko wskazują również na istnienie osady we wczesnym średniowieczu. Przez wieki Jaworzno było niewielką osadą na terenie ziemi krakowskiej w pobliżu Chrzanowa należącą do parafii w Lędzinach. Pierwsze zapiski o Jaworznie pochodzą z 1229 r. W XIII wieku w obrębie kasztelanii chrzanowskiej, a w 1335 r. powstała parafia, która przyjmuje imię św. Wojciecha. Początkowo tereny te należały do biskupów krakowskich i wchodziły w skład klucza sławkowskiego. Do 1273 r. tereny ziemi jaworznickiej należały do księstwa opolskiego. Początkowo w Jaworznie wydobywano srebro i ołów z galeny, następnie rudę cynku i żelaza, a w 1767 r. w obecnej dzielnicy miasta – Szczakowej powstała pierwsza polska kopalnia węgla kamiennego i od tego czasu do dzisiaj w mieście wydobywa się ten surowiec.
Po III rozbiorze Polski Jaworzno znalazło się w zaborze austriackim. W latach 1809–1815 Jaworzno wchodziło w skład Księstwa Warszawskiego, w latach 1815–1846 na nim kończyło się terytorium maleńkiej, formalnie niepodległej Rzeczypospolitej Krakowskiej – Wolnego Miasta Krakowa. Od 1846 r. do 1918 r. Jaworzno należało do Królestwa Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim (w skrócie zwanego Galicją), w ramach zaboru austriackiego. W czasach rozbiorów na styku rzek Przemszy, Czarnej Przemszy i Białej Przemszy istniał tzw. Trójkąt Trzech Cesarzy, wyznaczający granicę między Austrią, Rosją a Prusami. W XIX wieku rozwój przemysłowy zdynamizował rozwój miejscowości, a przeprowadzenie w 1847 r. przez obecną dzielnicę miasta – Szczakową linii kolejowej Towarzystwa Kolei Krakowsko-Górnośląskiej (od 30 kwietnia 1850 r. C.K. Uprzywilejowana Kolej Północna Cesarza Ferdynanda) jeszcze bardziej wzmocniło impuls rozwojowy tych terenów, tworząc jednocześnie ze Szczakowej istotny do dzisiaj węzeł kolejowy, który po uzyskaniu połączenia z Koleją Warszawsko-Wiedeńską stał się również ważnym węzłem przeładunkowym pomiędzy Austrią a Rosją i Prusami. Już w 1898 r. powstała w Jaworznie pierwsza elektrownia, wydobycie węgla stanowiło 84% wydobycia w całej Galicji, powstała Fabryka Bieli Cynkowej, Fabryka Sody Amoniakalnej (przekształcona w Hutę Szkła Okiennego „Szczakowa”), Garbarnia, a w 1916 r. Zakłady Azotowe „Azot”. 21 września 1901 r. cesarz Franciszek Józef I podpisał ustawę Sejmu Lwowskiego w sprawie nadania praw miejskich dla Jaworzna. W latach 1918–1939 i 1945–1975 w woj. krakowskim.
24 grudnia 1943 roku grupa partyzantów z oddziału Gwardii Ludowej im. Jarosława Dąbrowskiego likwiduje Wiktora Dombka, niemieckiego sztygara kopalni „Sobieski” za znęcanie się nad polskimi górnikami.
W kwietniu 1945 r. utworzono tzw. Centralny Obóz Pracy, więziono tu m.in. żołnierzy AK, Niemców, a także Ukraińców i Łemków podejrzanych o współpracę lub sympatyzowanie z OUN i UPA. Obóz istniał do lutego 1949 r. przekształcając się w tzw. Progresywne Więzienie dla Młodocianych Przestępców, wzorowane na sowieckich łagrach. Ośrodek w Jaworznie zamknięto oficjalnie w 1956 r., po buncie więźniów, który miał miejsce 15 maja 1955 r. W 1990 r. powstał Związek Młodocianych Więźniów Politycznych „Jaworzniacy”.
Znaczący wzrost ludności miasta nastąpił w drugiej połowie XX w., kiedy napłynęły do niego tysiące ludzi (głównie z południowej Polski) do pracy w przemyśle, a także poprzez przyłączanie do Jaworzna okolicznych osad oraz dawniej niezależnych miast, tworząc dzisiejsze dzielnice Dąbrowa Narodowa, Szczakowa, Byczyna, Jeleń, Ciężkowice, Długoszyn. Powstał organizm miejski o specyficznej, nieposiadającej ciągłości zabudowy strukturze, mający bardzo dużą powierzchnię (152,2 km², co oznacza że miasto zajmuje 4. miejsce w województwie, a w skali kraju – 13) i ok. 99 tys. mieszkańców. Do 1975 r. Jaworzno było jednym z ważniejszych miast ówczesnego woj. krakowskiego. Po reformie administracyjnej 1975 r. zostało przyłączone, głównie ze względu na silnie rozwinięty przemysł, do województwa katowickiego.
Kolejna reforma administracyjna z 1999 r. nie przywróciła miasta do historycznej Małopolski (jak to się stało z pozostałymi miastami dawnego powiatu chrzanowskiego: Chrzanowem, Trzebinią, Libiążem), włączając Jaworzno do woj. śląskiego jako miasto na prawach powiatu.
Pod koniec XX wieku Jaworzno było miastem z największą liczbą elektrowni na świecie – funkcjonowały 3 elektrownie.
Elektrownia I – wyłączona w 1998 r. z eksploatacji z powodów ekologicznych a później zlikwidowana
Elektrownia III – posiada jeden z największych kominów w Europie, mierzący ok. 300 lub według niektórych danych 306 metrów, obecnie wyłączony z ruchu z powodów ekologicznych
Obecnie Elektrownia II i Elektrownia III tworzą jeden zakład pod nazwą – Elektrownia „Jaworzno III” będący częścią koncernu Tauron (Tauron Wytwarzanie).
Pod koniec 2012 r. Jaworzno zamieszkiwało 94 305 osób. Wśród mieszkańców miasta 16,2% stanowiły osoby w wieku przedprodukcyjnym, 65,5% osoby w wieku produkcyjnym, zaś 18,3% osoby w wieku poprodukcyjnym. Najwyższą liczbę mieszkańców Jaworzna odnotowano w 1991 r., gdy według danych GUS miasto zamieszkiwało 99 993 osoby.
Pracujących ogółem w gospodarce narodowej jest 21 572 osoby, z tego w przemyśle i budownictwie pracuje 11 787 osób, w usługach rynkowych 5274, w usługach nierynkowych 4407. Rolnictwem zajmują się 104 osoby[potrzebny przypis].
Piramida wieku mieszkańców Jaworzna w 2014 roku.
Gospodarka
Od czasu transformacji ustrojowej w Polsce, wskutek znacznej redukcji zatrudnienia w sektorze przemysłowym w latach 90. XX wieku, znaczna część mieszkańców Jaworzna trudni się handlem detalicznym[potrzebny przypis]. W Jaworznie swoje sklepy zlokalizowało kilka dużych sieci handlowych, np. Carrefour, Carrefour Express, Kaufland, Lidl, Aldi, Biedronka, Netto, a także restauracja typu fast food – McDonald’s. 20 listopada 2015 r. w centrum miasta otwarto galerię handlową Galena mieszczącą sklepy, kino itp. Obecnie w mieście funkcjonuje jedna kopalnia ZG Sobieski, należąca do spółki Południowy Koncern Węglowy. Dawniej istniała jeszcze Kopalnia Jan Kanty.
Transport
Jaworzno znajduje się na skrzyżowaniu szeregu drogowych szlaków komunikacyjnych. Przez miasto przebiegają:
Stacja kolejowa Jaworzno Szczakowa jest jednym z największych w Polsce węzłów kolejowych i ważnym punktem ruchu ludności, a także przeładunku towarów. Kolejowy transport towarowy to przede wszystkim przewozy węgla kamiennego. Ze względu na położenie miasta dużą rolę odgrywają przewozy tranzytowe, także międzynarodowe.
W mieście znajdują i znajdowały się następujące stacje i przystanki kolejowe:
Na terenie Jaworzna działa wiele linii autobusowych, które obsługuje PKM Jaworzno nie należący do ZTM. PKM Jaworzno było jedną z pierwszych firm transportu publicznego w Polsce, która wprowadziła kartę magnetyczną (Jaworznicka Karta Miejska) zamiast biletów papierowych. Obecnie PKM Jaworzno jest jedną z najnowocześniejszych firm transportu publicznego w Polsce. Flota PKM Jaworzno opiera się w 80% na pojazdach elektrycznych. Oprócz tego w Jaworznie działają także linie organizatorów z miast ościennych (Mysłowice, Chrzanów, Sosnowiec) oraz przewoźników prywatnych. Dzięki PKM Jaworzno bezpośrednio z Jaworzna dostać się można do: Katowic, Mysłowic, Sosnowca, Balina i Chrzanowa. Od 25 marca 2024 roku miasto oferuje również autobusowy bilet miesięczny w promocyjnych cenach w ramach biletu ważnego imiennego biletu kolejowego obejmującego dowolną stacje kolejową w Jaworznie, co w pewien sposób ma rekompensować zamknięcie linii autobusowej prywatnego przewoźnika do Krakowa. Dzięki busom, można także dostać się do Dąbrowy Górniczej i Sosnowca.
Transport lotniczy
Dzięki dobrze rozwiniętej sieci dróg i połączeń kolejowych oraz bliskości międzynarodowych portów lotniczych: Katowice-Pyrzowice – 41 km i Kraków-Balice – 47 km, komunikacja z miastem jest szybka i bardzo łatwa.
W 2014 r. przy ul. Chełmońskiego oddano do użytku sanitarne lądowisko dla helikopterów.
Edukacja
W Jaworznie znajduje się Okręgowa Komisja Egzaminacyjna. Jaworzno posiada także wiele szkół, w których można się kształcić na różnorodnych kierunkach. Jaworzno jako pierwsze miasto w Polsce wprowadziło do szkolnych pracowni komputerowych system operacyjny Linux.
„Archetti” Orkiestra Kameralna Miasta Jaworzna – Samorządowa Instytucja Kultury powołana przez Radę Miasta w 2010 r. Orkiestra wystąpiła z wieloma koncertami między innymi w Austrii, Belgii, Niemczech i w Polsce.
Kino Pod Chmurką – kino plenerowe, zawsze w okresie wakacyjnym.
Kino Sasanka – otwarte 22 lutego 1985 r. (widzowie zobaczyli przedpremierowy szlagier Vabank II) a zamknięte w 2002 r. (budynek przekształcony do celów handlowych np. sklep Biedronka)
Sokół Jaworznicki – magazyn kulturalny, miesięcznik Miejskiego Centrum Kultury i Sportu – niewydawany od 2011 r.
Gwarek – dwutygodnik – pismo załóg: KWK „Jaworzno, KWK „Komuna Paryska”, KPP „Szczakowa”, HSO „Szczakowa” Elektrowni „Jaworzno III”, Zespołu Elektrowni, ZCh „Organika – Azot”. Gazeta wpisana do księgi zasłużonych dla miasta Jaworzna. Ukazywała się w latach 1975–1990.
Telewizja
dlaciebie.tv – prywatna telewizja lokalna, która w 2012 r. zmieniła nazwę z CTv Jaworzno. Dostępna jest w sieci kablowej UPC Polska analogowo i od 2 lipca 2012 r. cyfrowo dla GOP.
Budynki po kolonii robotniczej Jaworznickiego Gwarectwa Węglowego przy ul. Olszewskiego.
Obiekty kolonii robotniczej Nowy Pechnik przy ul. Lipowej i Cyprysowej wraz z budynkiem szkoły podstawowej, willą kierownika kopalni Leopold z 1924 r. (ul. Piekarska), powstałe w latach 1911–1916
Pozostałości po kolonii robotniczej i urzędniczej przy ul. Różanej i Sportowej.
Zespół kolonii robotniczych i kolonia urzędnicza przy dawnej cementowni Szczakowa w Pieczyskach.
Pozostałości po zespole obiektów administracyjno-mieszkalnych Zakładów Chemicznych „Azot”.
Obiekty przemysłowe:
Budynek dawnej rzeźni w Ciężkowicach z końca XVIII w. (zabytek techniki)
Warto zobaczyć też nieczynne kamieniołomy oraz kopalnie węgla kamiennego już nieużywane lub dwie pozostałe, które funkcjonują nadal.
Obiekty rekreacyjno-sportowe:
Hala Widowiskowo-Sportowa MCKiS (jedna z najnowocześniejszych w Polsce, z 1348 r. miejscami).
Kryta Pływalnia, która oprócz olimpijskiego basenu posiada kilkudziesięciometrowe zjeżdżalnie, jacuzzi, sauny i inne nowoczesne rekreacyjno-zdrowotne atrakcje.
Dolina Żabnika – rezerwat przyrody położony jest w północno-wschodniej części miasta. Obszar objęty jest ochroną rezerwatową od 1996 r. Powierzchnia rezerwatu obejmuje 42 ha i ok. 197 ha otuliny.
Inne:
Rynek Główny o nietypowym trójkątnym kształcie.
Studnia w Jeleniu z XVII w.
Na terenie miasta znajduje się ok. 150 pomników, obelisków i tablic pamiątkowych. Najstarsze pomniki to: pomnik upamiętniający 500 rocznicę bitwy pod Grunwaldem – w Szczakowej z 1910 r. oraz pomnik ks. S. Stojakowskiego z 1919 r.
Szlaki turystyczne
– PKP Jaworzno Szczakowa, Zalew Sosina, Ciężkowice, Jeziorki, Góra Grodzisko, Byczyna, Zalew Tarka, Jeleń, Zalew Łęg, Elektrownia Jaworzno III, Dąbrowa Narodowa, Łubowiec, Długoszyn, Góra Piasku, PKP Jaworzno Szczakowa.
– PKP Maczki, Długoszyn, Góra Piasku, Góra Sodowa, Rezerwat Sasanka, Obszar Krajobrazowy Dobra – Wilkoszyn, Warpie, Osiedle Leopold, Osiedle Podłęże, Zalew Łęg, Elektrownia Jaworzno III, Wysoki Brzeg, Rzeka Przemsza, Mysłowice Brzęczkowice. Dalej szlak biegnie po terenie Mysłowic.
Jaworzno niemal w całości należy do diecezji sosnowieckiej w obrębie archidiecezji częstochowskiej. Obszar Cezarówki Górnej i Koźmina podlega Parafii Chrystusa Króla w Balinie, natomiast Jeleń-Dąb, w którym znajduje się tylko kaplica dojazdowa, należy do parafii Przemienienia Pańskiego w Libiążu. Obie te parafie znajdują się w granicach archidiecezji krakowskiej, której w przeszłości podlegało całe Jaworzno.
Dekanaty
Obszar Jaworzna należy do dwóch dekanatów diecezji sosnowieckiej oraz dwóch dekanatów archidiecezji krakowskiej.
Na terenie miasta działają cztery zboryŚwiadków Jehowy (w tym grupa rosyjskojęzyczna): Jaworzno–Południe, Jaworzno–Śródmieście, Jaworzno–Wschód, Jaworzno–Zachód, spotykające się w dwóch Salach Królestwa (ul. Elektryków 3, ul. Kolejowa 15).
Judaizm
W przeszłości istniała w Jaworznie synagoga, która została zdewastowana przez hitlerowców w czasie II wojny światowej.
↑Ustawa z dnia 21 września 1901 r. o zaliczeniu gminy Jaworzno, powiatu chrzanowskiego do miejscowości, podlegających ustawie gminnej z dnia 3 lipca 1896, Dz. u. kr. Nr. 51. (Dz. u. kraj. z 1901 r. Nr 99).
↑Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945, Wydawnictwo MON, 1971, s. 420.
↑Fedorowicz Andrzej, Wzorowy polski łagier, „Polityka”, 2014, nr 2, s. 54–57.
↑AnnaA.BieńkuńskaAnnaA. i inni, Wyznania religijne w Polsce w latach 2015–2018, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2019, s. 201, ISBN 978-83-66466-00-5.
↑ abcdefPodczas okupacji 1939–1945 powiat włączono do III Rzeszy jako Landkreis Krenau, oprócz miasta i gminy Krzeszowice (po włączeniu do niej gmin Tenczynek i Nowa Góra), które przyłączono do Landkreis Krakau w GG